8 Temmuz 2012 Pazar

bana bir sen daha lazım!

Değerlim, yine yeniden sana hitaben yazıyorum içimdekileri..Bir sana rol yapmakta zorlanıyorum..gülerken bile içimdekileri nasıl anlıyorsun cidden anlayamıyorum..Ne ses tonum, ne davranışlarım sana ipucu veriyor ve sen buna rağmen gerçekleri pat diye anlayıp söyleyebiliyorsun bana..gerçekler karşısında boynum kıldan ince..ve ben susuyorum..bir suçlu gibi teslim oluyorum sana..hiç bir yalan üstünü örtemiyor gözlerimle anlattıklarımı değil mi?
Sen kesinlikle benim başıma gelen en güzel şeysin..ve artık eminim sen bana sunulan en güzel hediyesin..kimse ama kimse senden öte değil..hayatımda senin gibilere çok ihtiyacım var bi bilsen..gün gelir insan sıkılır artık bir şeyleri anlatmaya ve karşındaki görür görmez anlasın ister,bi çözüm bulsun ister..
Sen inanmasan da kalbimle bi anlaşma yaptım dün gece..taşlaştırdım iyice..hep duygusuz insanlar gördüğümde "hiç mi acıma duygusu yok nasıl insanlar bunlar?taş kalpliler.." demişliğim olmuştu..sanırım onları da yavaş yavaş anlamaya başladım değerlim..verilen değerin karşılığı olmayınca zamanla kalp taşlaşıyormuş,bir şey hissetmez oluyormuşsun..mühim değil..kimsenin canımı acıtmasına bir daha izin vermeyeceğim..bu da sana olan sözüm olsun değerlim..hayatımın merkezine artık kendimi koyuyorum..kolay kolay değişmez bendekinin yeri..yine sen haklı çıktın değerlim..teslim oldum sonunda sana:)

5 Temmuz 2012 Perşembe

küçük bir teşekkür borcu arkadaşıma..

söylemek,haykırmak istediğim o kadar çok şey var ki şu günlerde..ama yer,zaman,konum,kişileri seçemezken yapamıyorum,atamıyorum içimdekileri..belki de artık lüzum görmüyorumdur içimdekileri açığa vurmayı..
saat 16.00 sularında dört duvar ve ben yapılan haksızlığa dayanamamıştık..o an itibariyle uzaklaşmak istiyordum..ama nasıl?kimselere görünmeden nasıl başarabilirdim?kısa mesafe diye düşündüğüm yolda bu dönem benim çok zayıf yanlarımı gören arkadaşıma rastladım..bakmıyordum yüzüne anlamasın diye..sadece bir saniye geçti ve dört duvarla aramdaki sırrı farketti..bir şey diyemedim..kollarında avuttu beni..hem dertleştiğim için rahattım hem de kendimi tutamadığım için kendime kızmıştım..o gün desteğini hiç esirgemeyen arkadaşıma sonsuz teşekkürler..

bazen farklı sanarsın..

merhaba ağlama duvarım yine ben geldim.
canım böyle acımayalı uzun zaman olmuştu.her güzel şeyin sonu olduğunu önceden öğrenmiştim halbuki.neden hala kendime yalanlar söyleyip inandırmaya çalıştım ki? sen de haklısın kalbim.hayal kırıklıklarına rağmen sevgiyi öğretmeye çalışıyorum sana.ah bi de seninle beraber kıskançlık gelmiyor mu??neden izin veriyorsun sanki?bi kaç duygu içinde kalsın da verilen değerler belli olmasın.izin verme artık belli etme.hisstme anlatılması güç duyguları.sana zarardan başka ne verdi söyle bana?mutluluk diyeceksin,güzel anılar diyeceksin değil mi?haklısın kalbim ama söylesene bana gördüklerin götürmedin mi bütün mutlulukları?
kalbim sana sesleniyorum!
hissisleş artık lütfen.duygularla olcak gibi değil.anla beni..sen sadece sana aitsin.bi sen bilebilirsin kıymetini.ona iyi bak.