dokuz ay boyunca aynı duyguları paylaştık seninle..aynı yerde nefes aldık..ben seni takip ettim... hala olduğu gibi..sen beni beklerken çok istekli olmasan da sonrasında herkesten korudun beni..dinledin..yol göstericim oldun..hala olduğun gibi..benim her hareketimle, kimi zaman gözlerimle ne demek istediğimi anlar oldun..sustuk yeri geldiğinde sadece onlar konuştu..biz yine sustuk ve sarıldık sımsıkı birbirimize..kim derdi ki bütün sıkıntılarından bir kucak dolusu sevgiyle kurtulabilineceğini..öyleymiş..öğrendim..öğrettin..hala öğretebildiğin gibi..ne çok duymuşsundur üzgün olduğum zamanlarda yanına gelip "ya yeliz abla.."diye başlayan cümlelerimi..hiç sıkılmadan, uykun olsa dahi beni sonuna kadar dinledin..böyle bir şey midir sevmek?
ben unuttum sahi neydi sevmek?
